كرسی چینی، ازاره و عایقكاری رطوبتی مقدمه
با چیدن چند رج آ جر روی پی، می توان اختلاف ارتفاعی بین سطح داخل ساختمان و سطح خارج آن (حیاط، كوچه، خیابان و...) به وجود آورد. به دیواری كه این اختلاف ارتفاع را به وجود می آورد «كرسی» و به عملیات اجرایی آن «كرسی چینی» می گویند
نكات كلیدی
۱- برای جلوگیری از نفوذ رطوبت به كف اطاقها و سالنها، روی زمین كوبیده شده به ضخامت حداقل ۱۵ سانتیمتر سنگهای درشت با قطر تقریبی ۵ سانتیمتر می ریزند. این لایه با توجه به فضای خالی بین سنگها مانع صعود رطوبت به لایه های بالاتر كف سازی می گردد. درشتی دانه های بلوكاژ از پایین به بالا كوچكتر می شود، بطوریكه در آخرین لایه، درشتی دانه ها در حدود یك میلیمتر می باشد.
۲- چنانچه تراز آبهای زیر زمینی آنقدر بالا باشد كه خشكه چینی (بلوكاژ) نتواند مانع نفوذ رطوبت به كف ساختمان شود، علاوه بر آن در زیر فرش كف اقدام به عایقكاری كف ساختمان می نمایند. عایق كف باید مستقیماً به عایق كرسی چینی بطور كامل متصل و یكپارچه باشد.
۳- هنگام فرش با سنگ لاشه، فواصل و درز سنگها را به هر میزان می توان انتخاب نمود. سنگها را می توان در رنگها و اشكال مختلف انتخاب كرد. سطوح جانبی سنگها باید قائم باشد. استفاده از سنگهای بغل اره كه ضخامت آنها متغیر و از ضخامت مورد نظر كمتر باشد، مجاز نیست. پس از فرش كردن كف با لاشه سنگ، درزها با ملات سیمان ۱: ۵ با سیمان معمولی یا سیمان رنگی و سنگدانه های مناسب، پر و بن كشی می شود. در صورتی كه سطح فرض نیاز به ساب داشته باشد، سطح ملات، بین لاشه سنگها باید تا حدودی بلندتر از سنگ باشد، به نحوی كه كف پس از ساییدن، كاملاً تراز و یكنواخت شود. به جای ملات ماسه سیمان منی توان از ملات موزائیكی باسنگهای دانه بندی شده ریز یا درشت به رنگهای مختلف استفاده كرد.
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح