دسته: فنی و مهندسی
حجم فایل: 1034 کیلوبایت
تعداد صفحه: 4
- مقدمه
مواجه با بارهای ضربه ایی شدید، خطر عمده ایی است كه ساختارهای شناور و ناوها را تهدید می كند كه می تواند به دلیل انفجار زیرآبی مین یا اژدر، اصابت ساختار به شی نیمه غوطه ور در آب و یا فشار كوبیدگی كه در وضعیت های زیاد دریا رخ می دهد باشد. در این وضعیت ها جلوی ناو به بالای سطح آب می رود و سپس به سرعت مجددا وارد آب میشود. این امواج ضربه ای معمولا باعث تولید آمپولس های با فشار بسیار زیاد و كوتاه مدت مشود و در نهایت منجر به تغییر شكل (سرعت كشش) زیاد می شود كه همین امر باعث آسیب ساختاری شدید می گردد.
به منظور كاهش وزن شناور خالی، و در نتیجه افزایش بار مفید، منفعت زیادی در ایجاد ساختارهای كم وزن برای جایگزینی قطعات فلزی پلیتی متعارف در نواحی منتخب شناور وجود دارد.
برای اینكه محافظت كافی از این ساختارها در برابر انفججارهای زیرآبی انجام گیرد، باید این ساختارها را به گونه ای ساخت كه در برابر بارهای انفجاری مقاوم باشند و از استحكام باقیماندۀ (پس از ضربه) خوب برخوردار باشند. برآورد طول عمر مستلزم آگاهی و شناخت كاهش تدریجی خواص مواد در نتیجۀ رشد و افزاش آسیب داخلی میباشد. جذب انرژی در شراط بالیستك به تكامل تدریجی آسیب در هدف بستگی دارد كه این هدف خواص ماده را به تدریج كاهش می دهد. با وجود اینكه مدلهای گوناگون برای توضیح مكانیسم تغییر شكل كمپوسیت ها ایجاد شده است، اما هچ یك از مدل ها بنا به دلایلی چون اختلاف رفتاری انواع فایبرها، ساختارهای كمپوسیت و فابریك، تغییر در ویژگیهای ترمودینامیكی، خمیدگی و انعطاف پذیری، ناهمسانگردی، حساسیت میزان مواد كمپوسیت، و این حققت كه مواد كمپوسیت نسبت به مواد مونولیت (مثل فلز) كه اساس مكانیك تغییر شكل زیاد بر مبنای آنها میباشد، كل پرسه را كاملا شاخصه بندی نمی كنند.
قیمت: 1,000 تومان
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح