چکیده
این تحقیق اکثر فدرال را روی ورودریهای سرمایه ای ایالات متحده گزارش می کند. با توسعه کارهای قبلی بهمنی- اسکویی و پاسته (1994) ما بر منطقی بودن حداکثر احتمال جدید عرضه شده به وسیله جانسن (1988) و جانسن ژولیوس (1990) برای انجام آزمایشات Cointegration تاکید می کنیم. نتایج یک رابطه بلند مدت را بین کسورات بودجه و ورودریهای سرمایه نشان می دهد. به علاوه یافته های حاصل از مدلسازی خطا اصلاح نشان می دهد که ناتعادلهای موقتی (کوتاه مدت) در بازارهای مالی به سرعت اصلاح می شوند و بنابراین مشخص می شود که بازارها کارآمد هستند.
مقدمه
در یکی از نسخه های این مجله بهمنی اسکویی و پاسته (1994) نشان داده اند که کسورات بودجه در ایالات متحده باعث جریانات ورودی سرمایه ای در دوره 88-1973 شده است. با استفاده از روش انتگرال گیری مضاعف دو مرحله ای براساس باقیمانده انجل–گانگر (1987) و مدل خطا اصلاح آنها کشف کردند که کسورات بودجه و جریانات ورودی هم انباشته هستند. آنها رابطه بین کسورات بودجه و جریانات ورودی سرمایه را براساس نرخ بهره افزایش یافته حاصل از وام گیری عمومی و بهبود انتظارات را براساس رشد اقتصادی یافته حاصل از محرکهای بودجه، مشخص کنند. شواهد ارائه شده به وسیله بهمنی اسکویی و پاسته (که بعد از این به آنها BP گفته می شود) سهم قابل توجهی در شناخت ما از اثر کسورات بودجه در اقتصاد ایفا می کنند. هدف از این یادداشت آن است که شواهد بیشتری را روی رابطه بین کسورات بودجه و جریانهای ورودی با استفاده از آزمایش اطلاعات به کمک روش Cointegration جدیدی که به وسیله جانسن (1988) و جانسن و ژولیوس (1990) ارائه شده است، مطرح کنند.
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح