دسته: حسابداری پیشگفتار
حسابرسی، کار قضاوتی در رابطه با جمع آوری وارزیابی شواهد است وهیچ دستورآلعملی نمی تواند ونباید جایگزین ((قضاوت حرفه ای)) حسابرسان شود. با وجود این، حسابرسان برای مستند کردن این قضاوتها وافزایش اثربخشی و کارائی حرفه ای خود ناگزیر از بکارگیری دستورالعمل هایی در این زمینه هستند.
دستورالعمل موجود بااستفاده از دستورالعملهای برخی از موسسات وتکیه بر آخرین کتابها ومتون معتبر حسابرسی تهیه شده است و می تواند به عنوان رهنمودی به منظور فراهم کردن مبانی لازم برای اعمال قضاوتهای حرفه ای وتصمیم گیری توسط حسابرسان بکار گرفته شود.
بخش هایی ازاین دستورالعمل به ویژه در رابطه با نمونه گیری در آزمون کنترلها وآزمون محتوا برای شرکتهای متوسط و بزرگ (با تعداد جامعه آماری بیش از 500عدد) کار برد دارد. استفاده بخش هایی از دستورالعمل بستگی به حجم وماهیت کار دارد وبنابر این برخی از آنها با توجه به استراتژی حسابرسی ممکن است مورد استفاده قرار نگیرد ویا کمتر به کار گرفته شود. افزون بر آن، دستورالعمل باید با توجه به نوع فعالیت های صاحبکار بازنگری شده وتغییرات لازم در آن اعمال شود.
از همکاری اعضای کار گروهی فنی واستانداردهای جامعه حسابداران رسمی که با نظارت سازنده خود در اصلاح و تکمیل دستورالعمل نقش موثری داشته اند سپاسگزاری میکنیم.
تاریخچه حسابرسی در ایران
نخستین باری که در قوانین ایران به موضوع حسابرسی اشاره شد در قانون تجارت مصوب 1311 است که طی آن مقرر گردید که مجمع عمومی هر شرکت سهامی یک یا چند بازرس را از بین صاحبان سهام یا از خارج انتخاب کند تا با رسیدگی به حسابها و اسناد و مدارک شرکت، در باره اوضاع عمومی شرکت و صورتهای مالی که توسط مدیریت تهیه می شود، گزارشی به مجمع عمومی صاحبان در سال بعد ارائه دهد. اگر چه مجمع عمومی شرکتهایی که پس از این قانون ظاهرا به شکل سهامی تشکیل شدند، بنا بر الزام مزبور بازرس یا بازرسانی را انتخاب می کردند و این بازرسان گاه به حسابهای شرکت نیز رسیدگی می کردند، اما انجام حسابرسی در معنای متعارف آن توسط بازرسان در کار نبوده و هنوز هم نیست.
قیمت: 7,000 تومان
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح