دسته: علوم پزشکی
حجم فایل: 597 کیلوبایت
تعداد صفحه: 16
پروفیل های مربوط به پروتئین -1 مقاوم به چند دارو در سلول های تک سلولی خون پیرامونی در بیماران مقاوم به صرع و بیهوشی
خلاصه
پیش زمینه: در حدود یک سوم از بیماران مبتلا به صرع و بیهوشی مقاوم به درمان کردن برخلاف دریافت کردن تیمار درمانی مناسب هستند که احتمالا به علت مقاومت چند دارویی می باشد. گلیکوپروتئین پی به وسیله ژن پروتئین 1 مقاوم به چند دارویی یا MDR1 کدگذاری می گردد که در حائل خونی مغزی به عنوان یک فاکتور اصلی درمان دارویی و در مشارکت با مقاومت در نظر گرفته می شود. مشخص شده است که سلول های تک سلولی خون پیرامونی یا PBMNCها بیان کننده MDR1 هستند، ما وضعیت های مربوط به یک MDR1 را در ارتباط با PBMNCها در زیر مجموعه های مختلفی از بیماران صرع مورد ارزیابی قرار داده ایم و آن ها را در ارتباط با مشخصات بالینی نشان دادیم.
روش و یافته های اصلی: داده های بالینی و MDR1 از بین 140 بیمار مبتلا به صرع جمع آوری شد، 30 نفر داوطلب سالم، و 20 نفر هم به عنوان بیماران شاهد داروهای ضد صرع را دریافت می کردند. PBMNCها ایزوله و جداسازی شدند و سطوح اساسی MDR1 و MDR1 هم شکل با سطوح تغییر یافته به وسیله سیتومتری اندازه گیری شدند. پروفیل های MDR1 برطبق پارامترهای بالینی مختلفی شامل فراوانی صرع، و تعداد داروهای مصرف شده در بیماران مبتلا به صرع مورد آنالیز قرار گرفت. بیماران مبتلا به صرع دارای سطح MDR1 بالاتری در مقایسه با گروه غیر مبتلا به این بیماری بودند. در بین بیماران مبتلا به صرع، یک شدتی برای فراوانی بیشتر گروه صرع نسبت به داشتن سطح بالاتری از MDR1 وجود داشت. سطح تغییر یافته MDR1 هم صورت و ترکیبی به صورت معناداری در گروهی که از دارو بیشتر استفاده می کردند در مقایسه با گروهی که از دارو کمتر استفاده می کردن بالا بود. MDR1 اساسی و سطح تغییر یافته هم ترکیبی به صورت مستقل برای فراوانی صرع و تعداد استفاده کنندگان از دارو به ترتیب بودند.
نتیجه گیری: پروفیل MDR1 برای PBMNCها مرتبط با فراوانی صرع و شرایط استفاده کردن از دارو در بیماران مبتلا به صرع بود.
قیمت: 10,000 تومان
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح