مقدمه
مقدمه
در شركت های تجاری ,باید اشخاصی مسئولیت نهایی تعین خط مشی شركت را به عهده داشته و مالك درآمد پروژه و دارائی های آن نیز باشند و در یك شركت سهامی دارند كه آن سهام وی این نقش را به عهده دارند و آن چرا از در آمد خالص ,پس از كسر طلب بستانكاران و سود سهام ممتاز باقی می ماند ,به آنها تعلق می گیرد در موقعیتی نامطمئن كسب سود خالص برای دارندگاه سهام عادی بالطبع یا مطمئن است ,گاهی سود حاصل برای سهامداران بیش از مبلغی است كه از قبل پیش بینی شده است و گاهی نیز كمتر از آن.
بازده صاحبان حساب عادی از دو جزء تشكیل می شود: سود سهام و سود سرمایه سود یا زیان سرمایه به حاصل تغییر در قسمت سهام شركت است. همچنانكه شركت سرمایه گذاری مجدد می كند ورشد می یابد ,ارزش آن به طور دائم افزایش یافته و این افزایش به صورت قیمت بیشتر سهام انعكاس پیدا می كند.
تعریف سهام عادی از نظر قانون تجارت ایران – ماده ۲۴
قانون تجارت سهام را چنین تعریف می كند: سهم قسمتی است از سرمایه شركت سهامی كه مشخص میزان مشاركت و تعهدات و منافع صاحب آن در شركت سهامی می باشد ورقه سهم سند معامله ایی است ك نماینده ی تعداد سهامی است كه صاحب آن در شركت سهامی دارد:.
همان طور كه از تعریف فوق بر می آید ,میزان مالكیت اشخاص به نسبتاً سهامی است كه در شركت دارا می باشد. اوراق سهام مطابق با ماده ۲۵ قانون تجارت متحد و الشكل و چاپی و دارای شماره ترتیب بوده و به امضای لااقل دو نفر كه به موجب مقررات اساسنامه تعیین می شوند می رسد. ممكن است دارنده سهام مشخص باشد یا نا مشخص ,و نقل و انتقال سهام نیز میسر است.
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح