بررسی تطبیقی اثری از كمال الدین بهزاد با شعری از بوستان سعدی

بررسی تطبیقی اثری از كمال الدین بهزاد با شعری از بوستان سعدی , نقاشی ایرانی که با عنوان نگارگری شناخته شده است، بیشتر دارای مضامینی عاشقانه - عارفانه و مذهبی است این مضامین برگرفته از شعرها و نثرهای ادبی می باشد که با خلاقیت هنرمند ایرانی عناصر اصلی آن به تصویر در آمده است

نخستین چیزی که در بررسی آثار ادبی و هنری نظر ما را به خود جلب می کند صورت عینی و مادی آن است. شعر و ادبیات از دیر باز متوجه خواست های متعالی بشر در زمان ها و مکان ها بوده که در اشعار شاعرانی چون سعدی جاودانه شده و عنوان شعر جهانی به آن اطلاق گردید.

شعر یوسف و زلیخا از بوستان سعدی که توسط هنرمند نقاش کمال الدین بهزاد ترسیم شده است، نمونه خوبی برای بیان ارتباط بین شعر و نقاشی می باشد. بدین ترتیب که سعدی شاعر بزرگ ایرانی این داستان قرآنی را با تخیّل و ذهنیات خود به صورت عناصر لفظی بیان کرده و بهزاد این شعر را با توجه به اعتقادات و برداشت های ذهنی خود با عناصر بصری به تصویر کشیده است. زبان شعر از معنا مایه می گیرد به همین دلیل اسباب ایجاد شعرْ مبنایی معنایی دارد و نقاش هم در استفاده از شعر علاوه بر جنبه های معنایی به جنبه ی نمادین و استعاری آن نیز توجه می نماید.

مقدّمه:

پیوند بین نقاشی ایرانی و ادبیات را می توان به وفور در آثار هنرمندان نقاش دید. بدین جهت در این مقاله به بررسی تطبیقی یکی از شاهکارهای نقاشی ایرانی با عنوان «یوسف و زلیخا» اثرکمال الدین بهزاد و شعر شاعر بزرگ سعدی با همین عنوان پرداخته شده است تا بیان گردد که این پیوند در چه زمینه و با چه عنصری «لفظی یا بصری» در هنر نقاشی پدیدار گردیده است؟ و آیا هنرمند نقاش در این اثر تمامی عناصر شعر را جزء به جزء، به عنصر بصری و عینی تبدیل نموده یا مفهومی کلی از شعر را به عنوان موضوع انتخاب کرده و سپس تخیّلات و برداشت های ذهنی خود را با آن در آمیخته است؟ و دیگر اینکه نقاش مضمون «عاشقانه - عارفانه» را چگونه به تصویرکشیده است؟

این فایل به همراه عکس, چکیده، فهرست، متن اصلی و منابع با فرمت doc (قابل ویرایش) در اختیار شما قرار می گیرد.

تعداد صفحات: ۵۴