مقدمه
تاریخ زندگى زنها در بعد مظلومیت، سه دوره مشخص را طى كرده است؛ البته ادوار فرعى نیز دارد، ولى سه حالت مشخص در زندگى خانمها دیده مىشود كه جامعهشناسان و مورخان روى آنها بیشتر تكیه كردهاند. بدترین دورهاش، زمانهایى است كه در میان ملل وحشى و غیر متمدن بود؛ كه از لحاظ زمانى یكه دوره مشخص نیست و ممكن است تا این اواخر هم در بعضى از نقاط جهان چنین حالتى وجود داشته و شاید الان هم در گوشهاى از جهان باشد، اما به این جهت یك دوره حساب مىشود كه زن بعنوان شىء و كالا، یعنى قبل از حیوان، مطرح است و ارزش زن براى اینگونه جوامع در حكم یك كالاست. زن، كالاى سرگردان و سرمایه بازرگانان و در بازار داد و ستد، وسیله نیل به هدف پست زور مردان است. بدین جهت عدّهاى كه تعصب داشته، دختران را زنده به گور مىكردند كه سبب ننگ آنها نشود. در معابد كلیساها، زن آبستن را زنده سر مىبریدند و خونش را به قربانگاه مىپاشیدند و سرش را تقدیم به پیشگاه معبودِ ساخته و پرداخته خود تقدیم مىداشتند. براى فراوانى آب، دوشیزگان را مرتب به زیور مىآراستند و در رودخانه غرق مىكردند. در جنگ، زن جزء غارت و غنیمت بود. اقوام وحشى، زنان هم را مىدزدیدند