مقدمه
ترکی استانبولی (به ترکی استانبولی: Türkçe و یا Türkiye Türkçesi) یکی از زبان های شاخه جنوب غربی یا گروه اوغوز، زبان های ترکی است که ۸۳، ۰۰۰، ۰۰۰ نفر در سراسر جهان به عنوان زبان نخست یا دوم با آن سخن می گویند این زبان رایج ترین زبان از شاخه ی زبان های ترکی می باشد. جغرافیای آن شامل ترکیه و قبرس شمالی و قسمت های کوچکی در عراق، یونان، بلغارستان، جمهوری مقدونیه، کوزوو، آلبانی و دیگر قسمت های شرقی اروپا را شامل می ود. سالانه جمعیت بسیاری نیز از ترکیه به غرب اروپا و بویژه آلمان مهاجرت می کنند که موجب تکلم ترکی در آن مناطق می گردد.
ریشهٔ زبان ترکی را می توان در آسیای مرکزی جست. با گسترش قلمرو امپراتوری عثمانی این زبان که زبان رسمی آن ها بود اصلاحات بسیاری می یافت. به طور مثال آتاتورک (اولین رییس جمهور ترکیه) در سال ۱۹۲۸، الفبای عثمانی را با الفبای آوایی لاتین جایگزین نمود.
الفبای ترکی استانبولی، از بیست و نه حرف از حروف لاتین تشکیل شده است. که با تغییراتی بصورت الفبای ترکی در آمده است. تغییر خط و جایگزینی حروف لاتین به جای حروف عربی با قانون شماره ۱۳۵۳ که در سال ۱۹۲۸ میلادی به تصویب رسید و مقرر گردید که حروف الفبای عربی، از مجموعه سازمانی الفبا و زبان کشور ترکیه نسخ و به جای آن ۲۹ حرف از حروف لاتین جایگزین گردد. بدین طریق سیستم نوشتاری ترکیه از ترکی عثمانی به ترکی لاتین (Latince yazılan türkçe) تغییر یافت. این حروف عبارتند از:
A a, B b, C c, Ç ç, D d, E e, F f, G g, Ğ ğ, H h, I ı, İ i, J j, K k, L l M m, N n, O o, Ö ö, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u, Ü ü, V v, Y y, Z z
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح