تاریخچه و سیر تحولی در زمین شناسی
مطالعه سنگهای رسوبی از نظر مشخصات ساختی، بافتی و ترکیب شیمیایی آنها، اولین بار در سال ۱۸۷۹ توسط سوربی انگلیسی انجام گرفت. وی مطالعه سنگهای رسوبی در مقاطع نازک را برای اولین بار ابداع نمود. بعدها در ۱۸۹۹، کایوی فرانسوی پاره ای از مشخصات میکروسکوپی و مشخصات ماکروسکوپی بعضی از سنگهای رسوبی در کشور فرانسه را، به صورت مصور تشریح و تفسیر کرد.
از آن تاریخ به بعد، به پیروی از کایو، بررسیهای سنگهای رسوبی و کوشش اکثر سنگ شناسان، عمدتا بر کانی شناسی و تشخیص کانی های تشکیل دهنده این سنگها متمرکز گردید. که در این میان ماسه سنگها و رسوبات ماسه ای و از میان کانی ها هم، کانیهای سنگین (دارای وزن مخصوص بیش از ۲. ۸۵) ، بیشتر مورد توجه قرار گرفتند.
در سال ۱۹۱۹، ونت ورث آمریکایی برای سنجش اندازه ذرات و دانه های تشکیل دهنده رسوبات تخریبی مقیاسی ارائه داد و به کمک مقیاس ونت ورث مطالعه دانه سنجی و تجزیه های کمی و مکانیکی رسوبات بر مبنای اندازه دانه ها و فراوانی آنها، میسر گردید.
سرانجام در ۱۹۳۳، آدن و کرمباین، مقیاس های جدیدتری برای اندازه گیری دانه های رسوبی ارائه دادند و در مکانیسم تجزیه های مکانیکی رسوبات تخریبی، تسهیلات زیادتری ایجاد کردند. امروز هم، مقیاسهای اندازه گیری متداول برای مطالعات رسوب شناسی و سنگهای رسوبی، به نام همین افراد معروف بوده و مورد استفاده سنگ شناسان و رسوب شناسان قرار دارد.
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح