مقدمه:
موجودات زنده به منزله ی ماشینند. بعضی، مانند آغازیان تك سلولی نسبتا ساده اند و برخی، چون پستانداران عالی در واقع با پیچیده ترین فرآورده های تكنولوژیكی. ساخته ی آدمی نیز مقایسه پذیر نیستند. اما، افزایش پیچیدگی در ماشینهای زنده وغیرزنده بایدبا افزایش حساسیت دستگاههای كنترل كننده و تنظیم كننده داخلی همگان باشد. به سبب پیچیدگی زیاد پستانداران مكانیسمهای كنترل كننده در بدن آنها دربرابرتحلیل آزمایشگاهی حساسیت زیاد تری دارند.
متجاوز از یكصد سال قبل، كلود برناد، فیزیولوژیست مشهور فرانسوی در حین پژوهشهای خود عمیقا تحت تأثیر ثبات پارامترهای فیزیولوژیكی از قبیل دمای بدن قرار گرفت وچنین نتیجه گیری كرد: ((ثبات محیط داخلی شرط زندگی است.))
به عبارت دیگر، برای آنكه یك جاندار بتواند باكارآیی هرچه بیشتر عمل كند، باید سلولهای تشكیل دهنده ی بدنش به وسیله محیطی كه تركیب آن به دقت تنظیم شده است، احاطه شده باشند.
پس از درگذشت كلود برناد، اصل او با قاطعیت اثبات شد و امروزه مسلم شده است كه ((محیط داخلی)) مهره داران عالی. تحت تأثیر چندین مكانیسم تنظیم كننده پیچیده قرار داردو در نتیجه، دامنه تغییرات تركیب آن، بسیار محدود است. والتر. بی. كنون، فیزیولوژیست آمریكایی درسال ۱۹۲۹ واژه ((هومئوستازی)) را برای توصیف این وضعیت ابداع كرد. عبارت های خود او شاید بهترین توضیح اولین كاربرد این واژه باشد: شرایط ثابتی راكه در بدن برقرار می مانند، می توان تعادل نامید.
بررسی تأثیر کیفیت خدمات بانکداری الکترونیک بر رضایتمندی مشتریان با استفاده از مدل ترکیبی کانو و تح