عنوان انگلیسی مقاله: The Future directions of industrial Enterprises and their Management

عنوان فارسی مقاله: مسیر آینده شرکت های صنعتی و مدیریت آن ها

طبقه بندی: مدیریت

فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 10

چکیده

رشد فزاینده تبادل اطلاعات تمام وقت بین شرکت ها، به همراه گروه های چند شرکتی و صنف های جهانی، کانون توجه تولیدکنندگان را تغییر داده است. تولیدکنندگان به عنوان یک نهاد عملیاتی مستقل بوده که محصولات را بین یکدیگر رد وبدل می کنند. تبادل تمام وقت اطلاعات، هم اکنون موقعیتی را به وجود آورده است که فرایندهای کاری در یک شرکت، شرکت های دیگر را فورا تحت تاثیر قرار می دهد. محیط کسب و کار به سنتی که در آن هر شرکت به طور مجزا مدیریت می شد،، به شرایطی تبدیل شده است که تصمیمات گرفته شده توسط یک فعالیت اقتصاد ی مستقیما تاثیری را در تصمیمات کسب و کارهای دیگر ایجاد دارد. مدیریت امروزی شامل تعاملات مستمری بین کسب و کارها می باشد. این شرایطی می باشد که یک شرکت تولیدی در شرکت گسترده تری فعالیت دارد. در این سیستم پویای نوظهور، پیوند در این زنجیره، که بر مبنای شرکت های فردی می باشد، از یک نهاد یکطرفه به سمت نهادهای تعاملی و بین المللی حرکت کرده است که در دنیای اینترنت به فعالیت می پردازد. عنوان تشکیلات اقتصاد ی به دلیل تعامل بین شرکت ها به تدریج مورد استفاده قرار گرفت.

تعامل بین شرکت ها تاکیدی را بر روی مفهوم شرکت های توسعه یافته دارد. این مسئله مهم می باشد تا تمایز بین شرکت ها و بنگاه های توسعه یافته را مشخص کنیم.

- یک شرکت به طور قراردادی به این صورت تعریف می گردد، یک موسسه سودآور با حاکمیت مدیریتی و مجموعه ای از مسئولیت ها و مالکیت. آن دارای مسئولیت و کنترل بر روی فعالیت خود بوده و قانونا معتبر می باشد.

عنوان انگلیسی مقاله: Customer Relationships Management in Organizations
عنوان فارسی مقاله: مدیریت روابط با مشتری در سازمان ها
دسته: مدیریت و اقتصاد
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 6

چکیده
در سالهای اخیر، بازار بر حسب تقاضای کار و برنامه های کاربردی CRM، به خصوص در شرکت های کوچک و متوسط با مشکلاتی همراه بو ده و این مشکلات، مرتبط با هزینه و پیچیدگی یک درخواست (تقاضا) بود. CMR مخفف Customer relationship management و به معنای مدیریت ارتباط با مشتری می باشد. هدف عمده یک سیستم مدیریت ارتباط با مشتری اینست که با استفاده از فرآیند های قابل اطمینان و رویه های تعامل با مشتریان، شرکت را در خدمات رسانی بهتر به آنها یاری دهد. یک استراتژی موفق CRM تنها با نصب بسته نرم افزار ی که برای پشتیبانی از فرآیند های مربوطه طراحی شده قابل پیاده سازی نیست و رویکردی کلی که شامل آموزش کارکنان، اصلاح روند کاری بر پایه نیاز های مشتریان، گزیش سیستم های مبتنی بر فناوری اطلاعات مربوط (شامل نرم افزار و سخت افزار ) در کنار کاربرد این فناوری ها می تواند شرکت را در اتخاذ یک سیاست کارا و موثر در این زمینه یاری می دهد CRM. نرم افزار ی است که به جمع آوری تمامی اطلاعات در مورد مشتریان، فروش، تاثیر بازاریابی، واکنش ها و رفتار بازار در کنار هم کمک می کند. کار CRM کمک به تجارت در زمینه استفاده از تکنولوژی و منابع انسانی برای درک رفتار مشتریان و ارزش مشتریان می باشد. با بهره گیری از CRM سرویس دهی بهتری به مشتری داده می شود، پروسه بازاریابی و فروش ساده تر می شود، مشتریان جدید کشف می شوند، و در نهایت سود بیشتری از هر مشتری عاید شرکت می شود. سفارشی کردن (ساخت بر اساس سفارش) می تواند مسئله ای گیج کننده باشد و واسط های فروشندگان CRM نمیت وانند میزان مطلوب و مورد دلخواهی از یکپارچه سازی را فراهم کند. مدیریت ارتباط با مشتری یک راه حل جامع و سیستماتیک است که با یکپارچه سازی مبانی ارتباط با مشتری یعنی فرآیند های بازاریابی، فروش و خدمات پس از فروش در جهت دستیابی و حفظ رضایت مندی مشتریان، افزایش سود آوری و ایجاد ارزش افزوده اقتصاد ی در سازمان ها نقش بسزایی دارد. اجرا و پیاده سازی یک سیستم CRM به اندازه سیستم های نرم افزار سنتی وقت نمیبرد اما ممکن است گونه های پیچیده و عظیم آن حتی تا یکسال هم طول بکشد. بعلاوه، بسیاری از شرکت ها یکسری اطلاعات مهم و حساسی مثل خدمات مالی را نگهداری می کنند که ترجیحاً و به دلایل امنیتی، کنترل همچین داده هایی را به طرف سومی واگذار می کنند. به همین دلیل AMR بر این باور است که تا سال 2012 بازار برنامه های کاریردی CRM تنها 12% از کل بزار CRM را به خود اختصاص می دهد.

عنوان انگلیسی مقاله: The implications of the new capital adequacy rules for portfolio management of credit assets
عنوان فارسی مقاله: مفاهیم قواعد جدید کفایت سرمایه برای مدیریت پورتفولیوی دارائیهای اعتباری
دسته: مدیریت و اقتصاد
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 18

چکیده
درطی چند سال گذشته یک بحث گسترده بین افراد متخصص و دانشگاهیان راجع به اینکه آیا یک روش مدیریت پورتفولیو می تواند با بانکها در مدیریت بهتر ریسک سرمایه کمک کند و اینکه چگونه روش مدیریت پورتفولیو برای سهام داران ارزش ایجاد می کند، وجود داشته است. در این مقاله، نویسندگان می گویند که چهار محرک وجود دارد که بانکها را ملزم می کنند که به هنگام مدیریت دارائی های اعتباری از حالت معاملاتی به یک روش که بیشتر شبیه به مدیریت پورتفولیو است حرکت کنند. این چهار محرک عبارتند از: تغییرات ساختاری در بازارهای اعتباری، ناکارآمدی انتقال ریسک به بازارهای وام دهی، افزایش سطح بدهی در ایالات متحده و تغییرات پیشنهاد شده برای کفایت سرمایه. نویسندگان در ادامه هیچ تغییر همزمانی در قواعد مربوط به کفایت سرمایه مشاهده نکردند به عنوان اولین قدم آنها به سمت همگرایی بین ریسک سرمایه و ترتیب سرمایه برای ریسک سرمایه حرکت کرده اند این تغییرات مستلزم آن است که بانکها به تلاشهای خود برای ایجاد اولین کلاس از مهارتها و توانمندیهای مدیریت پورتفولیو شتاب دهند، به کسب بهترین روش مدیریت پورتفولیوی اعتباری از طریق فرصتهای جذاب برای ایجاد ارزش سهامداران و قادر شدن بانکها در رقابت موفقیت آمیز، پاداش داده می شود.

کلمات کلیدی: قواعد سرمایه، مدیریت پورتفولیو، ریسک اعتباری

دلایل عمل: نیاز به ایجاد توانمندیهای مفهومی مدیریت پورتفولیوی اعتباری
مدیریت ریسک اعتبار در معرض تغییرات عمده قرار گرفته است. این تغییرات باعث تحت تأثیر قرار گرفتن روند رقابت در بازارهای اعتباری، ایجاد فرصتهایی برای بانکهایی که اولین مزیت ها را حفظ می کنند، می شود. یکی از فرصتهای ایجاد شده، حوزه مدیریت پورتفولیوی اعتباری است. در حالی که بسیاری از بانکها اولین تجربیات خود را با این مفهوم جدید ایجاد کرده اند و مسئولیت های سازمانی را برای اجرای آن تنظیم کرده اند ما تصور می کنیم که نیاز زیادی برای شتاب دادن به این تلاشها وجود دارد علی الخصوص ما چهار محرک کلیدی را مشاهده می کنیم که باعث حرکت سریع بانها به سوی یک موقعیت رقابتی تر می شود. در طی چند سال گذشته بازارهای جهانی اعتباری تغییرات شگرفی داشته اند آنها اصولاً مسیر و رقابت را در بازارهای اعتباری تغییر داده اند و استراتژی های جدیدی رابرای حفظ رقابت الزامی کرده اند ما چهار تغییر ساختاری مهم را شناسایی کرده ایم: افزایش رقابت مخصوصاً در بازارهای اعتباری سطح پائین. به طور کلی رقابت در بازارهای اعتباری بقا را افزایش داده است.